Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2008/21133 Esas 2010/6 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 10.4.1987- 31.12.1992 tarihleri arasında esnaf Bağkur sigortalılığının tesbitiyle, 5510 sayılı Yasa"nın geçiçi 24.maddesi gereğince yapılandırma yasasından yararlandırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
Davacı, 10.4.1987- 31.12.1992 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı olduğunun ve 5510 sayılı Yasa"nın geçici 24.maddesi gereğince yapılandırma yasasından yararlandırılması gerektiğinin tespitini istemiştir.
Mahkemece istemin kabulüne karar verilmiş ise de varılan bu sonuç doğru değildir.
Dosyada ki bilgi ve belgelerden, davacının 1479 sayılı Yasa"ya tabi tescilinin 07.01.2004 tarihinde, 1.1.2004 tarihinden başlayan vergi kaydına dayanılarak yapıldığı, davacının 4.10.2000 tarihinden öncesine ait vergiye kayıtlı olan sürelerinin borçlanmasına ilişkin yaptığı talebinin 1479 sayılı Yasa"nın geçici l8.maddesine göre kabul edilerek, vergiye kayıtlı toplam 70 aylık sürenin 10.775 TL karşılığında, l yıl içersinde ödenmek kaydıyla kabul edildiği, davacının ise hiç ödeme yapmadığı anlaşılmaktadır. Davada ki uyuşmazlık ise, davacının 1479 sayılı Yasa"nın geçici 18.maddeye dayalı olarak borçlanmak istediği ancak süresi içerisinde hiç prim ödemesi yapmadığı vergiye kayıtlı olduğu 10.4.1987- 31.12.1992 tarihleri arasında kalan sürelerin 5510 sayılı Yasa gereğince primi ödenecek sigortalılık süresi olarak sayılıp sayılmayacağı noktasındadır.
24.7.2003 tarihli 4956 sayılı Yasa ile 1479 sayılı Yasa"nın değiştirilen geçici 18.maddesinde 4.10.2000 tarihine kadar kayıt ve tescilini yaptırmamış olan sigortalıların hak ve mükellefiyetlerinin 4.10.2000 tarihinde başlayacağı, bu kanuna göre zorunlu sigortalı olarak tescil edilen sigortalıların bu Kanunun yürürlük tarihinden itibaren altı ay içinde Kuruma yazılı olarak başvurmaları ve 20.4.1982- 4.10.2000 tarihleri arasında vergi kayıtlarını belgelemek ve bu süreye ilişkin prim borçlarını tebliğden itibaren bir yıl içinde ödemek şartıyla bu sürelerin sigortalılık süresi olarak değerlendirileceği bildirilmiştir.
Öte yandan 5510 sayılı Yasa"ya 15.5.2008 gün ve 5763 sayılı Yasa"nın 27.maddesi ile eklenen geçici 24.maddesi ile, 31.3.2008 tarihine kadar olan prim borçlarının bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihi takip eden iki ay içinde yazılı olarak başvurulması kaydıyla peşin ya da taksitle ödenebileceği yolunda düzenleme yapılmıştır. Bu düzenlemenin mevcut sigortalılık süreleri nedeni ile süresinde ödenmeyen prim borçlarına ilişkin olduğu açıktır.
Davacının 1479 sayılı Yasa"nın geçici 18.maddesi ile tanınan borçlanma hakkından süresinde prim yatırmayarak yararlanmadığı, yasa ile tanınan borçlanma hakkının kullanılmadığı bu halde ise vergiye kayıtlı bulunduğu 10.4.1987- 31.12.1992 tarihleri arasında kalan sürelerde 1479 sayılı Yasa"ya tabi sigortalı sayılması ve bu döneme ilişkin prim borçları nedeni ile 5510 sayılı Yasa"nın geçici 24.maddesinden yararlanması yolunda hüküm kurulması isabetsiz olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın davanın reddi yerine, yerinde olmayan görüş ve gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmektedir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 18.01.2010 gününde oybirliğiyle karar verildi.