Esas No: 2021/16145
Karar No: 2022/8518
Karar Tarihi: 06.06.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/16145 Esas 2022/8518 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, karşılıksız yararlanma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak gerekçeli kararın tebligatı için verilen adreste sanık bulunamamıştır. Mahkeme önce bu adrese tebligat yapmış, ancak daha sonra sanığın mernis adresine tebligat yapılması gerektiği sonucuna varmıştır. Ancak mernis adresinin olmadığı tespit edilmiş, önceki adrese usulüne uygun tebligat yapılmasına dair bir belge de bulunmamıştır. Bu nedenle yapılan tebligat usulsüz kabul edilmiş, sanık müdafinin temyiz istemi kabul edilmiştir. Suçun zamanaşımı suç tarihinden inceleme tarihine kadar geçtiği belirtilmiş, davası zamanaşımına uğramıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu Madde 163/3, Madde 66/1-e, Madde 66/2; 5320 sayılı Kabahatler Kanunu Madde 41; 1412 sayılı Ceza Muhakemes
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın duruşmada bildirdiği adrese gerekçeli kararın tebliğ edildiği ancak adreste tanınmadığı gerekçesiyle tebligatın iade edildiği, bunun üzerine Mahkemece aynı adrese Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi gereğince tebligat yapılmışsa da önceki adresinde bulunamayan sanığın adres kayıt sisteminde yerleşim yeri adresi olup olmadığının araştırılarak, mernis adresine Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine göre tebliğ yapılması gerektiği, mernis adresinin olmadığının tespiti halinde ancak 35. maddeye göre daha önce usulüne uygun bir şekilde tebligat yapılan eski adrese tebliğ işlemi yapılabileceği cihetle, Mahkemesince mernis adresi araştırılması yapılmadan ve daha önce usulüne uygun tebligat yapıldığına ilişkin bir belge de bulunmayan adrese Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre yapılan tebliğin usulsüz olduğu anlaşılarak sanık müdafinin öğrenme üzerine 04.10.2016 tarihinde hükmü temyiz ettiği ve temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Sanığa yüklenen ve 5237 sayılı TCK'nın 163/3. maddesine uyan suçun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı yasanın 66/1-e, 66/2. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 15.03.2008 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 06.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
