Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/15937 Esas 2018/23019 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/15937
Karar No: 2018/23019
Karar Tarihi: 24.10.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/15937 Esas 2018/23019 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçinin haksız nedenle iş akdinin feshedildiği iddiasıyla, kıdem ve ihbar tazminatı ile işçilik alacaklarının tahsili için dava açtığı, davalı işverenin ise davacının emekli olduğunu ve alacağının olmadığını savunduğu bir alacak davası görülmüştür. Mahkeme, davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Davacının kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunduğu ve yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şart olduğu belirtilmiş ve somut olayda yıllık izin belgelerine göre davacının yıllık izinlerini kullandığı anlaşıldığından, talebin reddine karar verilmiştir. Ancak davacının ikinci dönem çalışmasını kapsayan dönemdeki yıllık izin belgesinin davacı tarafından imzalanmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, yıllık izin ücreti alacağının reddi hatalı olup, kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri: İş Kanunu'nun 59. maddesi.

22. Hukuk Dairesi 2017/15937 E. , 2018/23019 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :... Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının ... akdinin haklı neden bildirilmeden feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile birtakım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ... akdini emeklilik nedeniyle sona erdirdiğini, alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, işçinin kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktasında da uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı ... Kanunu"nun 59"uncu maddesinde, ... sözleşmesinin herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için ... sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada, sözleşmenin sona erme şeklinin ve haklı nedene dayanıp dayanmadığının önemi bulunmamaktadır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut uyuşmazlıkta, yıllık izin belgelerine göre davacının yıllık izinlerini kullandığı anlaşıldığından bu talebinin reddine karar verilmiştir. Ancak dosyaya sunulan davacının ikinci dönem çalışmasını kapsayan (06.11.2006-07.03.2014 tarihleri arasındaki dönemde) 2007-2013 yılları arasındaki yıllık izin belgesinin davacı tarafından imzalanmadığı görülmektedir. Bu nedenle, bu tarihler arasında davacının yıllık izin alacağının hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken yıllık izin ücreti alacağının reddi hatalı olup bozma nedenidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24/10/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.