Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/3939 Esas 2019/2430 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3939
Karar No: 2019/2430
Karar Tarihi: 02.04.2019

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/3939 Esas 2019/2430 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi         2018/3939 E.  ,  2019/2430 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
    Mahkeme bozmaya uyarak, ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
    Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

    K A R A R

    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici nedenlere, temyiz kapsam ve nedenlerine göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
    2- Dava, 14/03/2007 tarihli iş kazası sonucu sigortalının sürekli maluliyeti nedeniyle maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemine ilişkindir.
    Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde davacı lehine 147.969,56 TL maddi ile 15.000 TL manevi tazminatın kaza tarihitarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
    Davacının dava dilekçesinde 1.000,00 TL maddi ve 20.000,00 TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, ıslah dilekçesiyle maddi tazminat isteminin 157.938,67 TL’ye artırıldığı, mahkemece yukarıda belirtildiği üzere davanın maddi ve manevi tazminat talepleri yönünden kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
    Somut olayda manevi tazminatın reddolan kısmı üzerinden davalı lehine red vekalet ücreti takdiri yerinde ise de; maddi tazminatın reddolan kısmı üzerinden davalı lehine takdir edilmesi gereke red vekalet ücretinin, kararın yazımı sırasında maddi hataya düşülmek suretiyle “davalıdan alınarak davacıya verilmesine”, karar verildiği bu yönüyle karar yazmında hata yapıldığı anlaşılmıştır.
    O halde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
    Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 Sayılı HMK"nun 370/2 maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, hüküm fıkrasında 10. sıradaki satırın silinerek yerine
    “Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince 2.180,00 TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, davalı tarafından yatırılan temyiz harcının istem halinde iş bu davalıya iadesine, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 02/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.