Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/3284 Esas 2015/6096 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3284
Karar No: 2015/6096
Karar Tarihi: 10.12.2015

Kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/3284 Esas 2015/6096 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Hatay 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık M.K. hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul edilmiş ve indirim sebebi tayin edilmiştir. Sanığın temyiz itirazları reddedilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı bölümlerini iptal etmesi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin 6/3-c. maddesi gereği sanığın zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkının olduğu belirtilmiştir. Ancak bu hususların yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediği ve hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Verilen cezanın miktarı ve tutukluluk süresi dikkate alınarak, sanığın tahliye talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (1-2-3. maddeler) ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3. maddesi.

1. Ceza Dairesi 2015/3284 E. , 2015/6096 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 1 - 2014/218094
MAHKEMESİ : Hatay 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 29/04/2014, 2013/472 (E) ve 2014/114 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık M.. K.."ın, katılan H.. K.."i kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdiri indirim sebebinin derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık ve müdafiinin “eksik incelemeyle usul ve yasaya aykırı karar verildiğine, ceza miktarının fazla olduğuna” vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
-24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama ve
-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın 90. maddesinin delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi"nin 6/3-c. maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, anılan maddede yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “Adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları dikkate alınarak; sanığın 5271 sayılı CMK"nun 150/3. maddesi gereğince kendisine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, yargılama giderleri arasında gösterilmesinin hukuka aykırı olduğu anlaşılmakta ise de;
Bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde, yine hüküm fıkrasında yer alan zorunlu müdafii ücretinin çıkartılması suretiyle yargılama giderleri toplamının ise 120 TL olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, verilen cezanın miktarı ve temyiz incelemesi dışındaki tutukluluk süresi dikkate alınarak tahliye talebinin REDDİNE, 10/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.