Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/23790 Esas 2017/743 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tasarrufun iptali davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerle davanın feragat nedeniyle reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, borçlu davalı ... aleyhinde yürütülen icra takibinde alacağın tahsilini engellemek için davalılar arasındaki senet düzenlendiğini ve bu senede dayalı yapılan icra takibinin muvazaalı olduğunu belirterek takibin iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... vekili ve diğer davalı ... davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm karar ve ilam harcı yönünden davacı vekilince temyiz edilmiştir.
HMK"nun 326. (HUMK 417.) maddesi gereğince yargılama giderleri davada haksız çıkan tarafa yükletilir. Davanın reddi halinde hüküm altına alınması gerekli harç, maktu harç olup, feragat nedeniyle davanın reddinde de bu kural geçerlidir. 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 22. maddesi ve aynı Kanunda belirtilen 1 nolu harçlar tarifesi uyarınca davadan feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmesi halinde alınması gereken maktu karar ve ilam harcına 2/3 oranında hükmedilmesi gerektiği ve aynı Kanun"un 31. maddesinde ise peşin alınan karar ve ilam harcının işin hitamında ödenmesi gerekenden fazla olduğu anlaşıldığı takdirde fazla olan kısmın istek üzerine geri verileceği hükme bağlanmıştır.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan harçlar tarifesinde gösterilen maktu red harcının 2/3"ü oranında harcın davacıdan alınmasına, peşin yatırılan harcın iadesine karar verilmek gerekirken, yazılı şekilde nispi harç hesabı yapılarak bakiye harcın tahsiline karar verilmesi doğru değil ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 Sayılı HMK"nin geçiçi 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nin 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 2. bendinin tamamen silinerek yerine; “Peşin alınan 3.415,50 TL harçtan 492 sayılı Harçlar Yasası"nın 22 ve 31. maddeleri de gözönünde bulundurularak 16,80 TL maktu harcın mahsubu ile fazla alınan 3.398,70 TL harcın davacıya iadesine”, ibaresinin yazılmasına hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 30/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.