MAHKEMESİ : Ordu 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/06/2013
NUMARASI : 2012/432-2013/318


Davacı U.. Ş.. temsilcisi T.C. tarafından, davalı S.. B.. aleyhine 20/04/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 06/06/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, devlet ormanından tarla açma nedeniyle uğranılan zararının ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı temsilcisi, davalının devlet ormanından açma yaptığını, bu nedenle zarara uğranıldığını, davalı hakkında açılan Ulubey Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2011/106 Esas sayılı ceza davasının derdest bulunduğunu belirterek 6831 sayılı Yasa"nın 113. ve 114 maddeleri uyarınca uğranılan zararın ödetilmesi isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda; Ulubey Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2005/87 Esas, 2011/137 Karar sayılı dosyada görülen dava zamanaşımına uğramış ise de, davalının burayı kullanmaya devam ettiği gerekçesiyle bu dosyada alınan 11/07/2011 tarihli orman bilirkişi raporu uyarınca davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; dava ile irtibatlı davalı hakında devlet ormanından tarla açmak suçundan Ulubey Sulh Ceza Mahkemesi"nin 2011/106 Esas sayılı dosyası ile açılan davanın devam ettiği anlaşılmaktadır.
818 sayılı BK 53. ve 6098 sayılı TBK 74. maddesi uyarınca hukuk hakimi, ceza mahkemesinin beraat kararı ile bağlı değil ise de hem ilmi, hem de kökleşmiş yargı kararlarında ceza mahkemesince belirlenen maddi olgunun hukuk hakimini bağlayacağı kabul olunmaktadır. Dava konusu olayın özelliği nedeniyle davalı hakkındaki ceza davasının sonucu beklenmeli ve ondan sonra tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek varılacak sonuca uygun bir karar verilmelidir.
Yerel mahkemece açıklanan yönler gözetilmeyerek, yerinde olmayan gerekçeyle yazılı biçimde karar verilmiş olması, usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalının diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.