MAHKEMESİ : Bursa (Kapatılan) 5. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2013 (Ara Karar: 02.09.2013)
NUMARASI : 2013/222-2013/401

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının bozma ilamına uyularak yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hüküm ile yargılamanın iadesi isteminin reddine ilişkin 02.09.2013 tarihli ara kararı süresi içinde davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmiştir. 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK"nın 438/I. maddesindeki parasal sınır, 5236 sayılı Kanunun 19. maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2013 yılı için 18.563,00 TL’dir.
Temyize konu 21.11.2013 tarihli kararda kabul edilen miktarın 6.193,95 TL olması nedeniyle, duruşma isteğinin miktar yönünden reddiyle incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili kooperatife üye olan davalının ödemediği aidat ve faiz borçlarının tahsili için başlattıkları takibe vaki itiraz üzerine takibin durduğunu ileri sürerek, davalının itirazının iptaline ve icra inkâr tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davalının 19.06.2009 tarihinde kooperatifçe tahsis edilen konutu devrettiğini kooperatife bildirildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın, davalı vekili tarafından temyizi üzerine Dairemizin 26.02.2013 tarih ve 450 Esas, 1106 Karar sayılı ilamıyla, diğer temyiz itirazlarının reddiyle, işlemiş temerrüt faizi oranı ve miktarı ile işleyecek faiz oranı yönünden karar tarihinden önce yürürlüğe giren TBK"nın 120/2. maddesinde öngörülen sınırlamanın dikkate alınması gerektiği belirtilerek bozulmuştur. Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sırasında davalı vekilince yargılamanın iadesi istenmiş, mahkemece 02.09.2013 tarihli ek kararla yargılamanın iadesi istemi HMK 374. maddesinde yargılamanın iadesinin kesin olarak verilen veya kesinleşmiş olan hükümlere karşı istenebileceği, yeni bir delil ibraz edilmediğinden Yargılamanın iadesi şartlarını taşımayan talebinin reddi gerektiği belirtilerek reddedilmiş, dosya kapsamı ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davalının üyeliğinin üçüncü kişiye devredildiğinin anasözleşmenin 17. maddesi uyarınca yazılı olarak kooperatife bildirilmediği, faiz borcunun doğduğu tarihte yürürlükte olan 3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizini İlişkin Kanun"un 2/1. maddesine göre "belirlenen yasal faiz oranının yüz yüz fazlasını aşamayacaktır" hükmüne göre hesaplanması gerektiği belirtilerek, davanın kısmen kabulü ile, itirazın 5.900,00 TL asıl alacak ve 293,95 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 6.193,95 TL üzerinden iptali ile takibin icra masrafları ve vekalet ücreti ile sınırlı olmak üzere devamına, icra inkâr tazminatı talebinin reddine karar verilmiştir.
02.09.2013 tarihli ek kararı ve kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Yargılamanın iadesi, 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 10. maddesinde açıkça düzenlendiği üzere bağımsız bir dava olup, ayrı bir esasa kaydedilerek, dava değeri üzerinden nispi olarak peşin karar ve ilam harcı alınmalıdır. Bu itibarla, mahkemece, yargılamanın yenilenmesi davasının, yenilenmesi istenen ve kaydı kapatılan esas üzerinden devamı doğru olmayıp, yeni bir esasa kaydı yapılmalıdır. HMK"nın 374. maddesinde kesin olarak verilen veya kesinleşmiş olan kararlar hakkında iadei muhakeme talep olunabileceği açıkça belirtilmiştir. Somut uyuşmazlıkta usulüne uygun bir yargılamanın yenilenmesi davası bulunmayıp, kararın kesinleşmesinden sonra yargılamanın iadesinin harcı yatırılarak, ayrı bir esas üzerinden bağımsız bir dava şeklinde açılması mümkündür. Mahkemece, yargılamanın iadesi isteminin bu gerekçeyle reddi gerekirken, aynı sonuca usulüne uygun açılmış bir yargılamanın iadesi davaları için geçerli olan yazılı gerekçe ile varılması isabetsiz ise de, istemin reddi sonucu itibariyle doğru olmuştur.
Bu açıklamalara ve dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Mahkemece, Dairemizin bozma ilamına uyulmasına rağmen takipten sonra işleyecek faiz oranı yönünden, takip talepnamesinde istenen aylık %3 oranının uygulanması sonucunu doğuracak şekilde takibin devamına karar verilmesi doğru olmamıştır. Öte yandan, dava tarihinde yürürlükte bulunan BK"nın 104/son (TBK"nın 121/son) maddesi hükmü gözetilerek, faize faiz işletilmesi sonucu doğurmayacak şekilde hüküm kurulması gerekirken, bu yönde tereddüt uyandıracak şekilde hüküm kurulması da hatalı olmuştur.
Hükmün bu nedenlerle davalı yararına bozulması gerekmiş ise de, yapılan yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıda yazılı olduğu şekilde düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle gerekçeli kararın hüküm bölümünün 1. bendinin 3. satırındaki "takibin" ibaresinden sonra "takip tarihinden itibaren asıl alacağa 3095 sayılı Kanun"un 2/1. maddesine göre belirlenen yasal faiz oranının %100"ü oranında faiz uygulanmak suretiyle" ibaresi eklenmek suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.