Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/9687 Esas 2018/8402 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 52/2-3-4. maddeleri gereğince mahkûmiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
18.11.2012 tarihinde katılan ..."nın rahatsızlanması üzerine Çamardı Devlet Hastanesine ambulansla ulaştırıldığı ve ilk müdahalesinin yapılmasından sonra serebrovasküler olaya bağlı bilinç bulanıklığı ön tanıları Niğde Devlet Hastanesine sevk edildiği, serebellar hematom ve akut hidrosefali tanısı konularak 18/11/2012 tarihinde ameliyat ile "Eksternal Ventriküler Drenaj Kateteri" takıldığı ve yoğun bakımda takibe alındığı, yoğun bakımda tedavisi sırasında 20.11.2012 tarihinde hasta yakınlarının isteği ve ileri tetkik ve tedavi maksadıyla sevk kararı alınarak, olay tarihi olan 21/11/2012 tarihinde Meram Tıp Fakültesi Hastanesine sevk edildiği, sanığın acil tıp teknisyeni olarak katılanın ambulans ile sevkinde sorumlu olduğu, sevk işlemi sırasında sanığın katılanın sedye kemerini takmayarak kolunun kayması sonucu, sağ kolda 2. derece yanık meydana gelmesine sebebiyet verdiği olayda, sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçunun TCK"nın 89/1. maddesinde hükme bağlandığı ve aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç atılı suçun şikayete tabi olduğu, dosya kapsamına göre katılanın 14/12/2012 tarihine kadar nöroloji servisindeki tedavisinin devam ettiğinin görüldüğü ancak bu tarihten sonra bilincinin yerinde olduğu ve şikayet hakkını kullanabileceğinin değerlendirildiği, açıklanan sebeplerle katılanın sanık hakkında 01/07/2013 tarihli şikayet beyanının süresinde yapılmış bir şikayet olarak kabul edilemeyeceğinin ve şikayetin TCK"nın 73/1. maddesinde belirtilen 6 aylık şikayet süresinden sonra yapıldığının kabulü gerektiğinin anlaşılması karşısında, sanık ... hakkındaki kamu davasının şikayet yokluğundan TCK"nın 73/1. ve CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca düşmesine karar verilmesi gerekirken, sanığın üzerine atılı suçtan mahkumiyetine yönelik hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 19/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.