Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tayin olunan ceza miktarına göre yasal koşulları bulunmadığından sanık müdafinin duruşmalı temyiz inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 318. maddesi gereğince reddiyle, temyiz incelemesinin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Müştekinin aşamalarda alınan beyanlarında sanıktan en son 2010 yılında faiz karşılığı borç aldığını beyan etmesine göre suç tarihinin gerekçeli karar başlığında "2010" yerine "31.12.2013" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir hata olarak kabul edilmiştir.
Sanığa verilen hapis cezasının kanuni sonucu olarak, 24.11.2015 tarih ve 29542 mükerrer sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar ve 15.04.2020 gün ve 13100 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinde yapılan değişikliklerin infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda birden fazla kez borç para verdiğinin kabul edilmesine göre, sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 09.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.