Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/7186 Esas 2021/8365 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/7186
Karar No: 2021/8365

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/7186 Esas 2021/8365 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir karar, karşılıklı boşanma davasında davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise sair temyiz itirazlarının yersiz olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak, takdir edilen maddi ve manevi tazminatların daha uygun miktarda takdir edilmesi gerektiği belirtilmiş ve hükmün bu yönden bozulması kararlaştırılmıştır. Bu kararın dayandığı kanun maddeleri, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleridir.

2. Hukuk Dairesi 2021/7186 E. , 2021/8365 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar ile çocuklar yararına hükmedilen nafakalar yönünden; davacı-karşı davalı kadın tarafından ise; nafakaların ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Kaygusuz"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Hayriye"ye geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 09.11.2021 (Salı)