Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4.1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince
mahkûmiyet, katılan vekilinin temyiz isteminin reddi.

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından; sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin reddine dair ek karar ise, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Katılan vekilinin temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik itirazlarının incelenmesinde;
Katılan vekilinin yüzüne karşı verilen 05/05/2016 tarihli hükmün, katılan vekili tarafından, vekalet ücreti yönüyle, 5320 sayılı kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 15/07/2016 tarihinde temyiz edilmesi nedeniyle, katılan vekilinin temyiz isteminin reddine ilişkin Zonguldak 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen 20/07/2016 tarihli ek karar, usul ve yasaya uygun bulunduğundan ek kararın isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmayarak, tebliğnamedeki düzeltilerek onama görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, kusur durumuna ve hükmedilen cezanın fazla olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 19/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.