Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/10909 Esas 2022/8546 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Diğer temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanıklar ... ve ...’ın katılana ait su borularını kasten yakmak suretiyle mala zarar verme suçunu işlediklerine ilişkin savunmaların aksine, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı, mahkumiyetlerine yeterli delilin bulunmadığı; kabule göre de TCK’nın 152/2-a maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun nitelikli halinin tehlike suçu olduğu, tipiklik unsurunun sadece yakarak, yakıcı ya da patlayıcı madde kullanarak işlenmesi yeterli olmayıp eylemin ayrıca tehlike oluşturması durumda suçun oluşacağı, somut olayda da bu tehlikenin de gerçekleşmediği dikkate alındığında, adı gecen sanıkların eylemlerinin bir bütün halinde aynı yasanın 151/1 maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçu kapsamında kaldığı kabul edilerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar ile" ibaresinin madde metninden çıkarıldığı, 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca; "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü de gözetilerek sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1 maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usûle göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanıklar hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve sanıklar ..., ..., ... ve ... müdafiinin temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 06.06.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.