Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/15614 Esas 2015/18034 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalı Kurum tarafından gönderilen idari para cezasının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, feragat nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere ve temyiz nedenlerine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, ödeme emrinin iptali istemine ilişkin olup davacı vekili davadan feragat etmiştir.
Mahkemece, vazgeçme nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına karar verilerek 3201 sk geçici 8. madde gereğince davalı Kurum yararına avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına hükmedilmiştir.
6552 sayılı Yasa"nın 81.maddesi ile 5510 sayılı Kanun"a eklenen ve yapılandırmayı düzenleyen Geçici 60. maddenin 9.bendine göre “Bu madde hükümlerinden yararlanmak isteyen borçluların, bu maddelerde belirtilen şartların yanı sıra dava açmamaları, açılmış davalardan vazgeçmeleri ve kanun yollarına başvurmamaları şarttır.”
Feragatin yasal zorunluluktan kaynaklandığı hallerde, anılan yasa hükmü ile dava açan Kurum borçlularının haklı olup olmadıkları yönünde bir karar almalarının yasa ile engellendiği, dolayısıyla bu zorunluluk karşısında davadan feragat eden Kurum borçlusunun avukatlık ücreti ile sorumlu tutulmaması gerektiği açıktır.
Somut olayda, davacının 6552 sayılı Yasa"dan yararlanmak amacıyla yasal zorunluluk gereği feragat ettiği kabul edilerek davalı Kurum yararına avukatlık ücretine hükmedilmemesi yerinde ise de; feragat nedeniyle davanın reddine karar verilmesi gerekirken, vazgeçme nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına kararı verilmesi usule aykırı bulunmuştur.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın (1 nolu) hüküm fıkrası silinerek yerine “Feragat nedeniyle davanın REDDİNE,” yazılmasına ve hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 08.10.2015 gününde oybirliğiyle ile karar verildi.