Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/3913 Esas 2019/2421 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : ... 4. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davası nedeniyle Yerel Mahkemece verilen hükmün davacı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, temyiz konusu hükme ilişkin dava, HMK’nun 369. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hallerden hiçbirine uymadığından Yargıtay incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R
Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi itibariyle 47.530,00 TL dir. Yerel mahkemece maddi tazminat alacağının gerekçede işaret olan hesap raporuna göre 37.296,30 TL olmakla beraber istemle bağlı 1.000,00 TL maddi tazminata ve 50.000 TL manevi tazminat isteminden 15.000,00 TL’lik kısmının kabulüne hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Bölge Adliye Mahkemesince HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince istinaf isteminin esastan reddine karar verildiği, Bölge Adliye Mahkemesinin iş bu kararın davacı vekilince temyize getirildiği, dikkate alındığında, reddolan maddi ve manevi tazminat miktarlarının karar tarihi itibariyle ayrı ayrı 47.530,00 TL’lik temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti olmayıp, davacı vekilinin temyiz itirazlarının H.M.K."nun 362/1-a maddesi uyarınca reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesinliği nedeniyle REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 02/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.