Vekalet görevini kötüye kullanmak suçundan şüpheli ... hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda, Karaman Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 12/11/2018 tarihli ve 2018/8744 soruşturma, 2018/5704 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik itirazın süre yönünden reddine dair merci Karaman Sulh Ceza Hakimliğinin 13/02/2019 tarihli ve 2019/452 Değişik iş sayılı Kararının;
Karaman Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 12/11/2018 tarihli kovuşturmaya yer olmadığına dair karara yönelik müşteki vekili tarafından yapılan itirazın süre yönünden reddine ilişkin merci Karaman Sulh Ceza Hakimliğinin 13/02/2019 tarihli kesin kararını müteakip verilen kararların hukukî değerden yoksun olduğu gözetilerek yapılan incelemede,
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, öncelikle bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, 7201 sayılı Kanunun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanunun 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından tebligata 7201 sayılı Kanunun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği,
Somut olayda, Karaman Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 12/11/2018 tarihli kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın, müştekinin şikayet dilekçesinde bildirdiği bilinen son adresine tebliğe çıkartılmadan dosyada yer alan başka bir adrese gönderilmesi sonrasında, adresin boş bina olduğu ve müştekinin adresinin tespit edilemediğine dair şerh düşülerek kararın mahalle muhtarına teslim edilmesi karşısında, müştekiye yapılan tebligatın geçerli sayılamayacağı ve bu nedenle müşteki vekilinin 16/01/2019 havale tarihli itiraz dilekçesinin süresi içerisinde verilmiş olduğu gözetilmeden, itirazın esastan incelenmesi yerine yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309.

maddesi uyarınca bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 31/10/2019 gün ve 94660652-105-70-14327-2019-Kyb sayılı Kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay C.Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı ile birlikte gönderilmekle gereği düşünüldü:
Şüphelinin eylemlerinin dolandırıcılık ve sahtecilik suçları çerçevesinde değerlendirilmesi gerektiğinin anlaşılmasına, kanun yararına bozma isteminin kapsamına, kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin karardaki anlatıma, iddiaların niteliğine ve Yargıtay Kanununun 14. maddesine göre inceleme yapma görevinin Yüksek 15. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, esası incelenmeyen dosyanın ilgili Daireye GÖNDERİLMESİNE 10/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.