MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 24.12.2014 tarih ve 2014/505-2014/511 sayılı kararın duruşmalı olarak incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş olup, duruşma için belirlenen 16.02.2016 günü tebligata rağmen gelen olmadığı yoklama ile anlaşıldı, duruşmalı işlerin yoğunluğu ve süre darlığından ötürü işin incelenerek karara bağlanması ileriye bırakıldı. Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketin %51, diğer ortaklar ...."ün ve ..."un ayrı ayrı %24,5"er hisseye sahip olduklarını, müvekkilinin ...."da ikamet ettiğini, şirketi kuruluşundan itibaren kuruluştaki ortak dava dışı .... ile kardeşi olan şirket müdürü....."un ve ortaklardan ..."ün eşi ...."ün birlikte yönettiklerini, müvekkili tarafından davalı şirkete toplam 136.727,00 Euro ödünç para verildiğini ve halen ödenmediğini ileri sürerek 136.727 Euro alacağın kamu bankalarının 1 yıl vadeli Euro hesaplarına uyguladığı en yüksek faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacı ortak tarafından davalı şirkete 29/09/2009 tarihinde kredi olarak 160.000 Euro, 16/11/2009 tarihinde kredi olarak 20.000 Euro havale edildiği, yine 17/12/2007 tarihinde ödünç olarak 10.000 Euro ve 28/01/2008 tarihinde 10.000 Euro havale edildiği, toplam tutarın 201.000 Euro olduğu, tarafların durumu, ticari defter ve kayıtlar ve diğer ödemeler dikkate alındığında davacı tarafından davalı şirkete ödenen 201.000 Euro"nun tüketimi ödüncü niteliğinde olduğu, taraflar arasında şirket ortaklık ilişkisi dışında tüketim ödüncü niteliğinde bir sözleşmenin bulunduğu, davalının yaptığı tüketim ödüncü konusu ödemelere karşılık davalı şirket tarafından davacıya 20.000+3.000+10.000+10.000=43.000 Euro ödeme yapıldığı, davalı şirketin davacıya yaptığı diğer ödemelerin ortaklık ilişkisinden kaynaklandığı, bununla birlikte davalı şirketin davacıda 31/12/2012 tarihi itibariyle muaccel hale gelen 102.000,00 TL sermaye artışından kaynaklanan alacağının bulunduğu ve anılan tarih itibariyle 102.000,00 TL"nin 43.101,62 (102.000/2,3665=) Euro"ya tekabül ettiği aşikâr olup, bu tutarın
da davacıya ait 201.000 Euro"dan düşülmesi gerektiği, hal böyle olunca, tüketim ödüncü sözleşmesi dolasıyla davacının davalıdan 201.000-43.000-43.101,62= 114.898,38 Euro alacağının bulunduğu, fazlaya ilişkin istemin yersiz olduğu gerekçesiyle 114.898,38 Euro"nun, kamu bankalarının 1 yıl vadeli Euro hesaplarına uyguladığı en yüksek faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 16.721,04 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 16.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.