Esas No: 2021/13144
Karar No: 2022/8531
Karar Tarihi: 06.06.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/13144 Esas 2022/8531 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi tarafından verilen kararda, suça sürüklenen çocuğun nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildiği belirtilmektedir. Mala zarar verme suçundan dolayı verilen adli para cezasının temyiz edilemeyeceği, iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen cezanın zamanaşımı nedeniyle düşürüldüğü, ancak nitelikli hırsızlık suçu nedeniyle verilen cezada belirlenen oranda indirim yapılması gerektiği vurgulanmaktadır.
Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 6217 sayılı Kanun 26. madde (adli para cezası)
- 5320 sayılı Kanun ek 2. madde (adli para cezası)
- 5237 sayılı TCK 116/2-4, 31/3, 145, 66/1-e, 66/2, 67/4. maddeler (suça sürüklenen çocuğun suçu ve cezası ile ilgili)
- 1412 sayılı CMUK 322. madde (bozma ve yeniden yargılama)
- 5271 sayılı CMK 223/8. madde (zamanaşımı nedeniyle dava düşmesi)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇLAR : Nitelikli hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet ve temyiz talebinin reddi
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin reddine dair ek kararın incelenmesi neticesinde;
14/04/2011 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükmü kesin olup, suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 1.320 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz isteminin reddine yönelik 10/08/2016 tarihli usul ve kanuna uygun ek kararın tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
Suça sürüklenen çocuğa yüklenen ve 5237 sayılı TCK'nın 116/2-4 ve 31/3. maddelerine uyan iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırına göre; aynı Kanun’un 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinde öngörülen 7 yıl 12 aylık uzayan dava zamanaşımının suç tarihi olan 03/03/2012 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
III-Suça sürüklenen çocuk hakkında nitelikli hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesi neticesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suça sürüklenen çocuğun işlediği hırsızlık suçuna konu paranın miktarının 30 TL olarak tespiti karşısında, suçun konusunu oluşturan malın değerinin az olması nedeniyle tayin edilen cezadan 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesi gereğince ceza verilmekten vazgeçilemeyecek ise de belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle sanık lehine şartları oluşan 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesinin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 06/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
