Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2015/3435 Esas 2016/1212 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Yörede 2008 yılında yapılan Kadastro sonucu ... köyü, 102 ada 1 parsel sayılı 119 hektar 2440,46 m² yüzölçümündeki taşınmaz, orman vasfıyla davalı ... adına tespit ve itirazsız kesinleşerek tapuya tescil edilmiştir.
Davacı ... vekili 11.10.2011 havale tarihli dilekçesiyle, kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava konusu 102 ada 1 sayılı parselin tapu kaydının iptali ile müvekkili adına tescili istemiyle dava açmıştır. Her ne kadar dava dilekçesinde parselin tamamının davacı adına tescili istenmiş ise de, mahkemece yapılan keşif sırasında davacının 102 ada 1 sayılı parsel içinde yer alan ve bilirkişi raporuna ekli krokide (A) ve (A1) ile gösterilen sırasıyla 10421,80 m² ve 2174,22 m² yüzölçümündeki bölümlerin adına tescilini talep ettiği anlaşılmıştır.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda; tescili talep edilen taşınmazların orman sayılan yer olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hükmü davacı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, on yıllık süre içinde açılan orman kadastrosuna itiraza ve tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde orman kadastrosu, 5304 sayılı Kanunla değişik 3402 sayılı Kanunun 4. maddesi hükmüne göre yapılmış, çekişmeli taşınmaz orman alanı içinde bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmaz orman sayılan dolaysıyla zilyetlikle imar ve ihya yolu ile edinilmesi mümkün olmayan yerlerden olduğu gibi, aksi söz konusu olabilseydi dahi çekişmeli taşınmazın imar ve ihya edilmediği, üzerinde herhangi bir tarımsal faaliyetin bulunmadığı ve tarıma uygun olmadığı, bu suretle davacı yararına 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde yazılı kazandırıcı zamanaşımı zilyetliği yoluyla taşınmaz edinme koşullarının bulunmadığı da ayrıca anlaşıldığına göre, mahkemece davanın reddi yolunda kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak, mahkemenin gerekçesine göre, dava usûlden değil esastan reddedildiği halde, hüküm fıkrasında “davanın dava şartı yokluğu nedeniyle reddine” şeklinde hüküm kurulması doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple; hüküm fıkrasının birinci bendinde yer alan “…dava şartı yokluğu nedeniyle…” ibaresinin hükümden tamamen çıkartılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 08/02/2016 tarihinde oy birliği ile karar verildi.