MAHKEMESİ : DENİZLİ 3. AİLE MAHKEMESİ
TARİHİ : 13/09/2013
NUMARASI : 2013/127-2013/599

Taraflar arasında görülen nafaka davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde, tarafların evli olup ayrı yaşadıklarını, davalı kadın lehine 1500 TL tedbir nafakası bağlandığını, ancak davacının nafakanın hükmedildiği tarihten sonra emekli olduğunu ve bu nafakayı ödeyecek gücünün bulunmadığını beyan ederek, nafakanın kaldırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, dava dilekçesinin yetkisizlik nedeni ile reddine karar verilmiş, verilen kararın temyizi üzerine Dairemizin 17769-23108 sayılı kararı ve "yerel mahkemenin yetkili olup, davanın esastan incelenmesi gerektiği" gerekçesi ile bozularak mahkemesine iade edilmiş, mahkemece bozmaya uyulmakla yapılan yargılama neticesinde aylık nafakanın 500 TL"ye indirilmesine karar verilmiş, verilen karar her iki tarafça da temyiz edilmiştir.
Dava konusu uyuşmazlık, hükmolunan tedbir nafakasının kaldırılması talebine ilişkindir.
Türk Medeni Kanunun 183/6 maddesinde; "eşler birliğin giderlerine güçleri oranında emek ve mal varlıkları ile katılırlar" denilmektedir.
Tedbir nafakasının niteliği ve yasal düzenleme gereği, her iki eşin birliğin giderlerine katılma zorunluluğu vardır. Birliğin giderlerine katılmada ise eşlerin "güçleri" esas alınmıştır. Davacı (koca) birliğin giderlerine gücü oranında katılmak zorundadır. Davalı (kadının) maaşı olması, gelirinin davacı (kocadan) az olması veya çok olması, davacı (kocanın) ortak giderlere katılma yükümlülüğünü büsbütün ortadan kaldırmaz. Zira, evlilik birliğinin korunması ve devamını sağlamak için, eşlerin asgari ölçüde uyması gereken bazı yükümlülükler ve karşılamaları gereken bazı ortak giderler mevcuttur. Bu giderlere örnek olarak, kira parası, yakıt parası, elektrik, su ve telefon parası gibi giderler gösterilebilir.
Hakim, eşlerin birlikte yaşarken sürdürdükleri hayat seviyesini, ayrı yaşamaları halinde de korumaları gerektiğini gözetmelidir.
Mahkeme, davacının nafakanın kaldırılması talebini reddetmiş, ancak çoğun içinde azı da bulunur ilkesi gereğince ödenen nafaka miktarını indirmiştir. Bu indirmeyi yaparken, tarafların ekonomik durumlarını dikkate almış, ancak yeterli bir araştırma yapmadan hüküm tesis etmiştir.
Öyle ise mahkemece, bu ilkeler gözetilerek tarafların ekonomik ve sosyal durumlarının ayrıntılı bir şekilde araştırılmasından sonra, hakkaniyet kuralları da gözetilerek, ödenen nafakadan uygun bir indirim yapılması gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 13/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.