MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : 1- Asıl karar; mahkumiyet
2- Ek karar; temyiz isteminin reddine

5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 311. maddesi hükmüne göre, eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunulması halinde, inceleme merciinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğu ve sanığın, 01.07.2013 tarihli dilekçesi ile eski hale getirme istemiyle birlikte temyiz talebinde de bulunduğu anlaşıldığından yerel mahkemenin 01.07.2013 gün ve 2011/58 Esas, 2013/208 Karar sayılı temyiz isteminin reddine dair ek kararının kaldırılarak; sanık adına kardeşine yapılan tebligatın usulsüz olması nedeniyle eski hale getirme talebi yerinde görüldüğünden, temyizin süresinde kabulü ile yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Zincirleme suç nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nun 43. maddesinin uygulanmaması ve Ceza Genel Kurulunun 05.03.2002 gün ve 28/179 sayılı kararında açıklandığı üzere; sanığın kastının yoğunluğu, fatura sayısı ve zararın ağırlığı dikkate alınarak temel cezanın alt sınırdan ayrılarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde eksik ceza tayini isabetsizlikleri aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiriler dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 04.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.