Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62/1, 50/1, 52/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Sanık ... hakkında; TCK"nın 85/1, 62/1, 51/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."un sevk ve idaresindeki araç ile Konya ilinden Eskişehir iline seyir halinde iken müşteki sanık ..."ın sevk ve idaresindeki araç ile çarpışması neticesinde trafik kazasının meydana geldiği, kaza sonucunda ..."un idaresindeki araçta yolcu olarak bulunan ..."nin hayatını kaybettiği olayda, kazanın oluşumunda sanık ..."un tali kusurlu, müşteki sanık ..."ın ise asli kusurlu olduğu kanaatinin bildirildiği ve oluşa uygun olduğu anlaşılan kaza sonrası tanzim edilen kaza tespit tutanağı ve Ankara Adli Tıp Grup Başkanlığı Trafik İhtisas Daire Başkanlığının 10/06/2014 tarih ve 3088 sayılı raporunun, Mahkemece hükme esas alındığı dikkate alındığında, tebliğnamedeki keşif yapılarak yeniden bilirkişi incelemesi yapılması gerektiğine ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Karar tarihinin gerekçeli karar başlığında yanlış yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiş ve bozma nedeni yapılmamıştır.
A- Sanık ..."ın temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın temyiz itirazlarının reddine; ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirlenmemesi suretiyle TCK‘nın 52/3. maddesine aykırı davranılması,
2-Hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında TCK"nın 50/4 yollamasıyla 50/1-a maddesinin gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. bendinin 4. paragrafının çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi yollamasıyla 50/1-a. maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK‘nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 tam gün olarak belirlenmesine, TCK‘nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 18.200 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B- Sanık ... müdafiinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 50 ve 51. maddelerinin her ikisinin de kişiselleştirme kurumu olduğu ve birbirlerine karşı öncelikleri bulunmadığından; sanık hakkında hükmolunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının TCK"nın 51. maddesi uyarınca ertlenmesine karar verildiği anlaşılmakla, sanık hakkında TCK"nın 50. maddesinin uygulanıp uygulanmamasının tartışılmadığına ilişkin bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasına yönelik talebi bulunan, hakkında takdiri indirim uygulanan, sabıkası bulunmayan sanık hakkında, CMK"nın 231/5. maddesinde düzenlenen “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”na ilişkin hükmün uygulanıp uygulanmaması konusunda bir karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.