Taksirle yaralama suçundan sanık ... ve sanık ..."nun mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: A-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde; UYAP"tan alınan güncellenmiş nüfus kayıt örneğinden, sanığın hükümden sonra 24/06/2018 tarihinde öldüğü anlaşılmakla; sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, B-Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz incelemesinde; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak; 1-Sanık hakkında temel ceza belirlenirken, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan “failin güttüğü amaç ve saik” gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi, 2-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi yerine, sadece TCK"nın 52/2. maddesi uygulanmak suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün B fıkrasının 1. bendinde yer alan “suç sebep ve saikleri” ibaresinin hükümden çıkarılması, hükmün B fıkrasının 4. bendinin başına “sanığa verilen hapis cezasının TCK’nın 50/1-a. maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.