Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/7755 Esas 2021/793 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/7755
Karar No: 2021/793
Karar Tarihi: 23.02.2021

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/7755 Esas 2021/793 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme tarafından görülen dava, tefecilik suçuna ilişkindir. TCK'nın 241. maddesine göre tefecilik suçunun oluşması için kazanç amacıyla ödünç para vermenin yeterli olduğu belirtilse de, birden fazla kişiye faiz karşılığı ödünç para verilmesi suçun unsuru olarak aranmamaktadır. Mahkemenin eksik araştırma yaparak hüküm kurduğu ve sanığın vergi mükellefi olması halinde vergi incelemesi yaptırılması gerektiği belirtilmiştir. Tüm bu hususlar tartışıldıktan sonra karara varılması gerektiği belirtilerek, hüküm BOZULMUŞTUR. Kanunlar ve maddeler ise şunlardır: TCK'nın 241. maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, CMUK'ın 321 ve 326/son maddeleri.

9. Ceza Dairesi 2020/7755 E. , 2021/793 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli oluşu, ayrıca birden fazla kişiye sistemli olarak faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması karşısında; dava konusu olaya ilişkin maddi gerçeğin hiçbir kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanığın vergi mükellefi olması halinde ve gerektiğinde hakkında vergi incelemesi yaptırılması, mahkemece dinlenmesinden vazgeçilen ... yeniden çağrılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi, tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılması ile hangi beyan ve delillere neden üstünlük tanındığının karar yerinde tartışılması sonrasında tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirilip, sonucuna göre hukuki durumlarının takdir ve tayini yerine, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 23/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.