Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/12054 Esas 2018/8317 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 50/1-a, 52/2-3-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazının reddine, ancak;
Olay günü, sanığın idaresindeki aracıyla, meskun mahal içindeki ve sokak vasfındaki yoldan seyirle, cadde vasfındaki, iki şeritli, tek yönlü, asfalt kaplama, yağış nedeniyle ıslak yola çıkış yapmak için aracını sağ tarafına doğru yönlendirdiği esnada, giriş yaptığı cadde üzerinde katılan ..."nin idaresindeki motosikletin sanığın aracına çarpması neticesinde her iki katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda, kusur durumuna ilişkin değerlendirme yapılırken sanığın TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir düzeyinde sorumlu tutulamayacağı gözetilmeden sanık hakkında yazılı şekilde fazla ceza tayin edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18/09/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.