Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/13164 Esas 2014/9493 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/13164
Karar No: 2014/9493
Karar Tarihi: 14.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/13164 Esas 2014/9493 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin başkasına ait banka kartını kullanarak yarar sağlamaya teşebbüs suçundan hüküm kurulduğu ve hırsızlık suçundan da hüküm kurulduğu belirtilmiştir. Mahkeme, yapılan yargılamaya, delillere ve mahkemenin inanç ve takdirine dayanarak suçların oluşumuna ve niteliğine uygun şekilde hüküm kurulduğuna karar vermiştir. Ancak, koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğuna karar verilirken, bir ayrım yapılmadan tüm hak yoksunluğuna hükmedildiği ve bu konuda hatalı bir karar verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hükümler düzeltilerek onanmıştır. Kararda, cezalarının infazı tamamlanana kadar belirli haklardan yoksun bırakılma kararı verilebileceği belirtilen Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine kadar ve diğer haklardan ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği açıklanmıştır.

8. Ceza Dairesi 2013/13164 E. , 2014/9493 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hüküm bir bütün olup hapis cezası yanında tayin olunan adli para cezasının kesinliğinden söz edilemeyeceğinden, başkasına ait banka kartının kullanılması suretiyle yarar sağlamaya teşebbüs suçundan kurulan hükmün tamamı ile hırsızlık suçundan kurulan hükme hasren yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde göstrilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 14.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.