7. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5902 Karar No: 2018/8758 Karar Tarihi: 17.09.2018
5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/5902 Esas 2018/8758 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2018/5902 E. , 2018/8758 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet HÜKÜM : Sanık ... hakkında beraat; sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü; I) Katılan ... İdaresi vekilinin sanık ... hakkında kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Nakil aracının müsadere talebi hususunda mahallinde her zaman bir karar verilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, II) Sanık ..."ın yokluğunda verilen kararın savunmasında bildirdiği adresine tebliği gerekirken doğrudan MERNİS adresine tebligat kanunu"nun 21. maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın 05.04.2017 tarihli temyiz dilekçesi öğrenme üzerine yasal süresinde kabul edilerek sanığın ve katılan ... İdaresi vekilinin temyizlerinin incelenmesinde; 1. 5607 sayılı Yasanın 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren ve suç tarihinde yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/5 ve 3/10. maddelerindeki düzenlemeler dikkate alınıp temel cezaların buna göre belirlenmesi gerekirken doğrudan 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesine göre belirlenmesi, 2. Sanık ...’ın adli sicil kaydında bulunan 30.05.2013 kesinleşme tarihli Mersin 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2009/357 E. 2009/1160 K. sayılı kararı tekerrüre esas olduğu halde TCK"nun 58. maddesinin uygulanmaması, 3. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi, Yasaya aykırı, sanık ... ve katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.09.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.