MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Hukuk Mahkemesi’nce verilen 28/11/2014 tarih ve 2012/442-2014/452 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı Vekili, davalı ... ile müvekkili banka ... Şube Müdürlüğü arasında 15/10/1999 tarihli "Tarımsal Kredilere Mahsus İkraz Sözleşmesi" ile davalıya bankacılık kredisi verildiğini, süresinde ödenmeyen kredi alacağının tahsili için ... İcra Müdürlüğü"nün 2009/271 Esas sayılı dosyası ile takip başlatıldığını, borçlu tarafından 22/11/2012 tarihli dilekçesi ile itiraz edildiğini iddia ederek davalı aleyhine imza incelemesi ile sözleşmedeki imzanın borçluya ait olup olmadığının tespiti ile imzanın borçluya ait olması halinde alacak miktarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ..., ... Bankası"ndan kredi çekmediğini, sözleşmedeki imzanın kendisine ait olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve dosya kapsamına göre, ... Dairesinin 30/10/2014 tarihli raporunda, söz konusu imzanın mevcut mukayese imzalarına kıyasla ..."ın eli ürünü olup olmadığı hususunda bir tespite gidilemediğinin bildirildiği, dava konusu sözleşme ile davacıya kullandırılan kredinin davacıya ödenmesine ilişkin 15.10.1999 tarihli makbuzda ödemenin "toplu ikrazat" şeklinde yapıldığının belirtildiği, sözkonusu imzanın davalının eli ürünü olduğu hususunda ispat yükünün davacıda olduğu, davacı tarafın bu hususta sözleşme dışında herhangi bir delil bildirmediği, dava konusu sözleşmenin imzalandığı 1999 ve 2000 yıllarında imzalanan Tarımsal Krediler İkraz Sözleşmeleri nedeniyle davacı aleyhine açılmış 400"ü aşkın dava bulunduğu, bu davaların hemen tamamının davacı aleyhine sonuçlandığı ve verilen kararların onandığı gerekçesiyle davasının reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 15/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.