Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/16069 Esas 2015/1122 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Beraat

Sanık hakkında mühür bozma ve elektrik hırsızlığı suçundan verilen 25.04.2011 tarih ve 2009/40 Esas, 2011/309 Karar sayılı hükmün katılan vekili tarafından temyiz edildiği, ancak aynı ilamda elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükmün Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.07.2012 tarihli yazısı ile 6352 sayılı Yasanın geçici 2/1-2. maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilmesi için iadesi üzerine mühür bozma suçundan yeniden hüküm kurulmadığı ve bu kararın temyiz edilmediği anlaşıldığından katılan vekilinin 25.04.2011 tarihli ilk hükme yönelik yaptığı temyizine hasren dosya incelenip gereği görüşüldü:
TCK"nun 203. maddesi, esasta bir şeyin saklanmasını veya varlığının olduğu gibi muhafazasını sağlamak üzere, kanunun veya yetkili makamların emrine uyularak konulmuş mührün kaldırılmasını cezalandırmaktadır. Burada mühürleme işleminin amacı Devlet yönetiminin bir şeyi koruma altına alma ve başkalarının tasarrufunu önleme iradesinin konulan mühürle açıklanması olup, bu iradeyi etkisiz duruma getirerek onu ihlal eden herhangi bir eylem gerçekleştiği takdirde suç işlenmiş olacaktır. Bu nedenle, yasaya uygun biçimde konulan bir mührün varlığı, mühür bozma suçunun ön koşuludur. Elektrik sayaçlarında bulunan ve bakanlık mührü olarak adlandırılan mühürlerin sayaçlar imal edilirken yapılması ve bu mühürlerin sayaçlara takılması işlemiyle elektrik dağıtım şirketlerinin bir ilgisinin bulunmaması, sanık hakkında düzenlenen 27.01.2009 tarihli iddianame ile sanık hakkında bozuk bakanlık mührü kullanılmak suretiyle kaçak elektrik kullanıldığından bahisle kamu davası açılması, elektrik dağıtım şirketi tarafından sanığın kaçak elektrik kullanımının engellenmesine yönelik bir mühürleme ve bunun sonucunda gerçekleşen mühür bozulması iddiasında bulunulmaması karşısında, bakanlık mührüne dokunulması ve bu şekilde sayaca müdahale edilmesinde mühür bozma suçunun unsurları itibariyle oluşmayacağından; katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle sonucu itibariyle doğru bulunan beraat hükmünün ONANMASINA, 03.02.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.