10. Ceza Dairesi Esas No: 2014/1985 Karar No: 2016/3766 Karar Tarihi: 15.11.2016
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/1985 Esas 2016/3766 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararı, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurmak suçundan hüküm giyen bir kişinin, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sonucu ikinci kez aynı suçu işlemesiyle ilgilidir. Sanık, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi tarafından değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen bir ihlal nedeni sayılmıştır. Bu nedenle, ikinci suçtan açılan davada kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri: TCK'nın 191. maddesi, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ve CMK'nın 223. maddesi.
10. Ceza Dairesi 2014/1985 E. , 2016/3766 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : 1. Sulh Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan ... 7. Kolordu Askeri Mahkemesi tarafından 22.04.2009 tarihinde 2009/1349 ve 2009/688 sayılı kararı ile verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında sanığın ikinci kez aynı suçu işlediğinin anlaşılması karşısında; hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca davanın düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 15.11.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.