Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/3588 Esas 2019/2412 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

TÜRK MİLLETİ ADINA

Davacı, davalılardan işverene ait iş yerinde geçen ve Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, bozmaya uyarak ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava, davacının ... 2004-...... 2006 tarihleri arasında davalı işverene ait işyerinde geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemenin davacının 07/01/2004-19/02/2007 tarihleri arasında asgari ücret ile davalı işyerinde kesintisiz çalıştığının tespitine yönelik 08/05/2012 tarihli, 2007/97 E. 2012/554 K. sayılı kararı taraf vekillerinin temyizi ile Dairemizin 02/12/2014 tarihli 2014/11245 E. 2014/25905 K. sayılı ilamı ile " davacı tanıkları ile davalı tanıklarının beyanlarının çelişkili olduğu, davalı işyerinin dava konusu dönemde aktif olup olmadığının araştırılmadığı, usulüne uygun şekilde ücret araştırmasının yapılmadığı, buna göre eksik inceleme ile hüküm kurulduğu" gerekesiyle bozulmuş, bozma ilamına uyan Mahkemece yapılan yargılama sonucunda davacının iddiasını ispat edemediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanaklarından biri 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de, davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda, davacının davalıya ait 1058777 sicil sayılı işyerinde 04/03/2006-19/02/2007 tarihleri arasında geçen çalışmasının davalı Kuruma bildirildiği, davalı şirket ortağı tarafından davacının hesabına yapılan ödemeler, dinlenen tanıkların beyanları ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında davacının 07/01/2004 tarihinden itibaren davalı işyerinde çalıştığı anlaşıldığı halde Mahkemece davanın reddine karar verilmiş olması hatalı olmuştur. Öte yandan, uyulmasına karar verilen bozma ilamında usulüne uygun şekilde ücret araştırmasının yapılmadığı belirtilmiş olmakla Mahkemece emsal ücret araştırması yapılmaması da hatalıdır. 09/05/1960 gün ve 21/9 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca bozma kararına uyan mahkeme artık bozma kararı gereğince işlem yapmak ve hüküm vermek zorundadır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözetilmeksizin davanın kabulü yerine yazılı şekilde hatalı değerlendirme ve eksik inceleme sonucu hüküm kurulmuş olması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine 02/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.