MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suça sürüklenen çocuğun 26.01.2015 tarihinde talimat ile alınan sorgusu esnasında 18 yaşını doldurduğu ve müdafii istemediğini beyan ettiği, müdafiinin görevinin sona ermesi nedeniyle zorunlu müdafiiye yapılan tefhim ve tebliğin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı, 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun bilinen adrese tebligatı düzenleyen 10. maddesine göre öncelikle suça sürüklenen çocuğun kovuşturma aşamasındaki ifadesinde bildirdiği bilinen son adresine tebliğe çıkartılması, ancak bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilerek tebligatın bu adrese yapılması gerekirken, UYAP kayıtlarından eski MERNİS adresi olduğu anlaşılan adresine doğrudan MERNİS şerhli ve Tebligat Kanununun 21/2. maddesi uyarınca yapılan karar tebliğinin geçersiz olması karşısında; gerekçeli kararın suça sürüklenen çocuğa usulüne uygun şekilde (cezaevinde olması halinde cezaevinde tebliği, aksi halde ifadesinde bildirdiği son bilinen adresine kararın tebliği, bu adrese de tebliğ yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile temyiz dilekçesi sunması halinde dosyasına eklendikten sonra incelenmek üzere iadesinin mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE, 13.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.