MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Asıl Karar: Mahkumiyet Ek Karar: Temyiz talebinin reddi

Hükümlü hakkında verilen 11/12/2001 gün ve 2001/209 Esas, 2001/1323 Karar sayılı hükmün temyiz edilmeksizin kesinleştiği, mahkemece 5237 sayılı Yasanın 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe girmesini müteakip verilen 08/06/2006 gün ve 2006/72 Esas, 2006/221 Karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 15/04/2009 tarih ve 2008/17569 Esas, 2009/4270 Kararı ile bu hükmün bozulduğu, mahkemenin 14.06.2012 tarihli hükmü ile bozma ilamına uyularak hüküm kurulduğu, hükümlünün 19.10.2012 tarihinde tebliğ edilen ek karara 19.04.2013 tarihli dilekçe ile itirazı üzerine, Trabzon 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.05.2013 gün ve 2009/294 Esas, 2012/522 Karar sayılı kararı ile itirazının reddine karar verilmiş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 27.12.2005 gün 162/173 sayılı kararında da açıklandığı gibi, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, gerek evrak üzerinde gerekse duruşma yapılarak verilen uyarlama kararları hüküm niteliğinde olup temyize tabi bulunduğu cihetle hükümlünün 19.04.2013 tarihli itiraz dilekçesinin temyiz dilekçesi olarak kabulüyle, Trabzon 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.05.2013 gün ve 2009/294 Esas, 2012/522 Karar sayılı kararının hukuki değerden yoksun bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yokluğunda verilip 7201 sayılı Yasanın 10/2. maddesi uyarınca anılan Yasanın 21/2. maddesine göre 19.10.2012 günü mernis adresine usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 19.04.2013 havale tarihli dilekçe ile sanığın temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; hükümlünün vaki temyiz itirazlarının, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 02.02.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.