Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2016/18198 Esas 2017/3264 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, hükmün açıklanmasına ilişkin verilen kararda gerekçe yeterli görülerek yapılan incelemede:
1-Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonuca saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunanların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemiş ise de, bu hususun infaz aşamasında gözetilebileceği,
Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye aykırı olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesine gelince; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) Sanığın suçu birlikte işlediği kabul edilen suça sürüklenen çocuk hakkında soruşturma akıbetinin araştırılması, dava açılmış ise dosyası getirtilip incelendikten sonra, sonucuna göre sanık hakkında TCK. 265/3. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b) Sanığın görevi yaptırmamak direnme eyleminin bir suç işleme kararının icrası kapsamında birden fazla mağdura yönelik gerçekleştirdiği kabul edilmesine rağmen TCK"nın 43/1-2 maddesinin uygulanmaması,
c) TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ..."ın temyiz nedenleri yerinde görülerek, tebliğnamedeki isteme aykırı olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/03/2017 tarihinde oy birliği ile karar verildi.