MAHKEMESİ : Antalya 6. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/02/2014
NUMARASI : 2013/385-2014/107

Davacı E.. D.. vekili Avukat K. T. K. tarafından, davalı A.. Ç.. aleyhine 09/08/2011 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/02/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yayın yoluyla kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ve davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Dava konusu, "Vergi dairesi rüşvetçileri" ve "Rüşvetçi memura suçüstü" başlıklı haberlerde:
"Fatih Vergi Dairesi"nde görevli E.. D.., 5 bin dolar rüşvet alırken yakalandı. K. Gıda Şirketi"nin sahibi U. E., Fatih Emniyet Müdürlüğü"ne giderek, maliyede denetçi olan E.. D.. ile Nuri Özel"in, şirketine ait vergi borcunu af çıkana kadar işleme koymamak için 20 bin dolar rüşvet istediğini söyledi. İşadamı Esendemir, pazarlık yaparak 5 bin dolara indirdiği rüşveti dün denetçi Demirtaş"a verirken polisler baskın yaptı. Demirtaş gözaltına alınırken, diğer denetçi Özel, operasyon sırasında işte bulunmadığı için yakalanmadı..." biçiminde yayın yapılmıştır.
Dava dilekçesinde, dava konusu olay nedeniyle beraat kararı verildiği ve disiplin soruşturmasından da aklanıldığı; aradan sekiz yıl geçmesine rağmen haberin internet sitesinde yer almasının hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek manevi tazminat isteminde bulunulmuştur.
Cevap dilekçesinde, davalıya husumet yöneltilemeyeceği ve haberin hukuka uygun bulunduğu savunulmuştur.
Mahkemece, haber görünür gerçeğe uygun ise de; olay tarihi itibariyle geçen süreye rağmen halen yayında bulunmasının hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle istemin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dava konusu yayın nedeniyle davacının yargılandığı ve tutuklu kaldığı; daha sonra ceza verilmesine yer olmadığına hükmedildiği, tarafların ve mahkemenin kabulündedir. Şu durumda, yayın görünür gerçeğe uygun olup; konusu itibariyle de güncelliğini korumaktadır. Açıklanan nedenle hukuka aykırılıktan söz edilemez. Davanın reddi gerekir. Mahkemece, kısmen kabul kararı verilmesi yerinde görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda gösterilen nedenlerle BOZULMASINA ve davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 27/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.