Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9022 Esas 2020/672 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9022
Karar No: 2020/672
Karar Tarihi: 15.01.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9022 Esas 2020/672 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Hırsızlık suçundan verilen ceza, etkin pişmanlık nedeniyle indirilmiş ve sanık hakkında uygulanan etkin pişmanlık maddesi kanunda belirtilen şekilde gösterilmemiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararları da infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma sebebi yapılmamıştır. Mala zarar verme suçuyla ilgili olarak ise, suçun sanık tarafından işlendiği hukuken geçerli ve elverişli kanıtlarla belirlenmiştir. Ancak, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık gösteren sanık hakkında TCK'nin 168/2. maddesi uyarınca indirim yapılmaması ve Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararlarının değerlendirilmemesi nedeniyle karar bozulmuştur.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 62. maddesi (cezanın indirilmesi), TCK 168/2. maddesi (etkin pişmanlık nedeniyle cezanın indirilmesi) ve TCK 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendi (iyileştirici etki gösteren kanunların geriye yürümeyi sağlaması) bu kararda geçen kanun maddeleridir.

17. Ceza Dairesi 2019/9022 E. , 2020/672 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan dolayı belirlenen 2 yıl 6 ay hapis cezasından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması sonucu 2 yıl 1 ay yerine 1 yıl 13 ay hapis cezasına hükmedilmesi sonucu sanık hakkında yazılı şekilde eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından; sanık hakkında etkin pişmanlık hükümleri uygulanırken uygulama maddesinin 5237 sayılı Kanun"un TCK 168/2. olarak gösterilmemesi mahallinde giderilebilir eksiklik olarak kabul edildiğinden;Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre;suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin dosyada mevcut bilirkişi raporunda, belirlenen zararının karşılandığını beyan etmesi karşısında, kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık gösteren sanık hakkında hükmolunan cezadan TCK"nun 168/2. maddesi uyarınca indirim yapılması gerektiği düşünülmeden, yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA,15.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.