Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2156 Esas 2021/776 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2156
Karar No: 2021/776
Karar Tarihi: 23.02.2021

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/2156 Esas 2021/776 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, tefecilik suçuyla ilgili verdiği kararın temyiz edilmesi üzerine dosyayı inceledi. Dosya içindeki tebligat parçasının incelenmesi sonucunda, tebligatın doğrudan sanığın mernis adresine ve mernis ibareli olarak çıkartıldığı ve aynı Kanunun 21/2. maddesine göre usulsüz olduğu ortaya çıktı. Ayrıca, suç tarihindeki yerine gerekçeli karar başlığında farklı bir tarih yazıldığı için bu yazım hatası kabul edildi. Sanığa isnat edilen tefecilik suçu, 5237 sayılı TCK'nun 241/1. maddesine göre cezaların tür ve miktarına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddesinde yazılı zamanaşımı süresine tabi olduğu belirtildi. Zamanaşımını kesen başka bir sebep olmadığı için hüküm BOZULDU. Ancak yeniden yargılama gerektirmediği için sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞTÜĞÜ kabul edildi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanıyor: tebligat Kanunu'nun 10/1-2, 21/2, 7201 sayılı; TCK'nun 241/1, 66/1-e ve 67/4; CMUK'un 321, 322/1 ve 5320 sayılı; CMK'nun ise 223/8.

9. Ceza Dairesi 2020/2156 E. , 2021/776 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10/1-2. maddesindeki “Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü uyarınca öncelikle ilgilinin bilinen en son adresi olan "... Mah. 2874. Sk. No:6 İç Kapı No:1 ...." adresine çağrı kağıdı çıkarılması, iade edilmesi durumunda tebligatın mernis adresi olan "... Mah. 2871. Sk. No:29 İç Kapı No:2 ...." adresine yapılması gerektiği, dosya içindeki tebligat parçası incelendiğinde, tebligatın doğrudan sanığın mernis adresine ve mernis ibareli olarak çıkartıldığının görüldüğü, bu itibarla aynı Kanunun 21/2. maddesine göre sanığa yapılan tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, 30/10/2014 havale günlü dilekçede yer alan temyiz talebinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edildikten sonra gereği düşünüldü:
Suç tarihinin 01/01/2008 tarihi yerine gerekçeli karar başlığında 28/07/2011 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiştir.
Sanığa isnat edilen tefecilik suçunun 5237 sayılı TCK"nun 241/1. maddesinde öngörülen cezaların tür ve miktarına göre aynı Kanunun 66/1-e ve 67/4. maddesinde yazılı 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı süresine tabi olduğu, suçun işlendiği 01/01/2008 tarihi ile temyiz inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği, zamanaşımını kesen başkaca sebebin de bulunmadığı anlaşıldığından hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nun 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 23/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.