MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada ... Hukuk Mahkemesi’nce verilen 19/01/2015 tarih ve 2013/146-2015/38 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacılar vekili, müvekkillerinin murisi ..."nun davalı bankadan traktör kredisi kullandığı esnada tam ehliyetsiz olduğunu, kredi ile alınan tarktörün halen akıbetinin bilinmediğini, kredinin tahsili için davalı tarafından takip yapıldığını ileri sürerek icra takibine dayanak sözleşmenin iptalini ve müvekkillerinin borçlu olmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, akit tarihinde murisin işlem ehliyetinin bulunmadığı, kredi ile alınan traktörün murisin amca oğlu tarafından 3. şahıslara satılarak fiilen teslim edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava, muris ile davalı Banka arasında düzenlenen genel kredi sözleşmesi uyarınca borçlu olunmadığının tespiti istemine ilişkindir.
Dava tarihinde yürürlükte bulunan 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu"nun 4. maddesinde tarafların tacir olup olmadıklarına bakılmaksızın bankalara, diğer kredi kuruluşlarına, finansal kurumlara ve ödünç para verme işlerine ilişkin düzenlemelerde, öngörülen hususlardan doğan hukuk davalarının ticari dava olduğu, aynı Yasa"nın 5. maddesinde de, aksi hüküm bulunmadıkça, dava olunan şeyin değerine veya tutarına bakılmaksızın asliye ticaret mahkemesi"nin tüm ticari davalar ile ticari nitelikteki çekişmesiz yargı işlerine bakmakla görevli olduğu düzenlenmiştir. Bu itibarla mahkemece, uyuşmazlığın bankacılık işleminden kaynaklanan ticari dava niteliğinde olduğu, davanın asliye ticaret mahkemesinde görülmesi gerektiği ve ..."da ayrı bir asliye ticaret mahkemesi bulunmadığı hususu da nazara alınarak, davaya ticaret mahkemesi sıfatı ile bakılıp sonuçlandırılması gerekirken, tüketici mahkemesi sıfatı ile bakılması doğru görülmemiş, hükmün bozulması gerekmiştir.
2- Bozma sebep ve şekline göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle kararın BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının şimdilik incelinmesine yer olmadığına, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz edene iadesine, 15/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.