14. Ceza Dairesi Esas No: 2013/6632 Karar No: 2015/4875 Karar Tarihi: 24.03.2015
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/6632 Esas 2015/4875 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir cinsel saldırı davasında verilen hüküm üzerine yapılan temyiz başvurusunu inceledi. Raporu düzenleyen bilirkişi heyetinin usul ve kanuna uygun şekilde oluştuğu ve raporun hüküme esas alınmasında bir isabetsizlik bulunmadığına karar verildi. Ancak, cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi nedeniyle, failin lehine olan kanunun uygulanması gerektiği ve her iki kanunla ilgili uygulamanın kararda gösterilmesi zorunlu olduğu belirtildi. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri, ve 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrası.
14. Ceza Dairesi 2013/6632 E. , 2015/4875 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde basit cinsel saldırı HÜKÜM : Mahkûmiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, dosya incelendi; Hükmolunan ceza miktarına göre sanık müdafilerinin duruşmalı inceleme istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1 maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 01.10.2013 tarih, 2013/14-519 Esas ve 2013/405 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, somut olayda, Adli Tıp 6. İhtisas Kurulunun 27.05.2011 tarihli raporunu düzenleyen bilirkişi heyetinde bir başkan ve 6 üyenin görev aldığı, başkan ve üyelerden birinin incelenen konunun uzmanı olan ruh ve sinir hastalıkları uzmanı, bir diğerinin de adli tıp uzmanı olduğu, buna göre raporu düzenleyen bilirkişi heyetinin mevzuata göre teşekkül ettiği, bu nedenle, yerel mahkemece usul ve kanuna uygun şekilde oluşturulan bilirkişi heyetince düzenlenen raporun hükme esas alınmasında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından tebliğnamede bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yeralan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkân verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.