Yargıtay - 5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/5703 Esas 2021/1016 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5703
Karar No: 2021/1016
Karar Tarihi: 03.02.2021

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/5703 Esas 2021/1016 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 28 paket kaçak ve bandrolsüz sigarayı kişisel ihtiyacı için bulundurduğunu beyan etmesine rağmen ticari miktar ve mahiyette eşya bulundurma suçundan mahkumiyetine karar verilmesinin hukuka uygun olmadığını ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğini belirtti. Ayrıca suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla sanığın başka bir kanun maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmediğinden kararın bozulmasına karar verildi. Kararda, ilgili kanun maddeleri olarak 5607 sayılı Kaçakçılıkla Mücadele Kanunu'nun 3/22. ve 3/18. maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 61. ve 63. maddeleri ve 5607 sayılı Kanun'un geçici 12. maddesinin 2. fıkrası belirtilmiştir. Bu kanun maddelerine göre, eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilebilir. Kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulaması yapılabilir ve suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla farklı bir kanun maddesi uygulanabilir.

19. Ceza Dairesi 2019/5703 E. , 2021/1016 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanıktan 28 paket kaçak ve bandrolsüz sigara ele geçirilmesi ve sanığın kovuşturma aşamasındaki savunmasında sigaraları kişisel ihtiyacı için bulundurduğunu beyan etmesi karşısında, dava konusu eşyanın ticari miktar ve mahiyette olmadığı gözetilmeden sanığın beraatı yerine mahkumiyetine karar verilmesi
Kabule göre ise;
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Yasa’nın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla sanığın 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 03/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.