Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2015/23283 Esas 2016/3890 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kısıtlı Adına Araç Alımına İzin

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:

Davacının 1982 doğumlu oğlu ... ... Sulh Hukuk Mahkemesinin 14.02.2005 tarihli kararı ile annesinin velayeti altına konulmuştur. ... ... eldeki dosyada velayeti altında bulunan ... adına motorlu taşıt alabilmek için izin verilmesi talebi ile mahkemeye başvurmuş, mahkemece “davacının oğlunun zihinsel özürlü olduğu, velinin ise ehliyetinin bulunmadığı, kızı ..."in ehliyetinin olduğu, ..."ın araç kullanacak durumunun olmadığı, onun adına alınacak aracın onu sorumluluk altına sokacağı, aracın alınma saikinin sırf vergiden kaçınma olduğu"” gerekçesiyle talep reddedilmiştir. Kısıtlanan ergin çocukların "kural olarak" vesayet altına alınmayıp "velayet altında bırakılacağına" ilişkin yasal düzenlemenin (TMK m. 335/2, 419/3) sonucu olarak "velayet altında bırakılan" çocuk ve mallarına yönelik yapılacak işlemlerde velayete ilişkin hükümlerin uygulanması gerekecektir. Kaldı ki alınmasına ihtiyaç duyulan araç, velinin kendi mal varlığından karşılanmak suretiyle alınması halinde izne ihtiyaç bulunmamaktadır. Karayolları Trafik Yönetmeliğinin 74. maddesi gereğince kanuni temsilci olan velinin bu aracın kullanımından dolayı ileride doğabilecek hukuki ve cezai sorumlulukları kabul ettiğine dair noterden tanzim ve tasdik edilmiş taahhütname verme zorunluluğu karşısında velinin kısıtlı adına araç alımı için hakimden izin talebinde bulunmakta hukuki yarar ve kanuni gereklilik yoktur. Buna göre, velayetleri altındaki çocuk için alınacak araç nedeniyle mahkemeden izin alınmasına gerek bulunmadığından mahkemece açıklanan gerekçeyle izin verilmemesine dair karar doğru olmamıştır. Ancak, davacı velinin bu işlem için izin almasına gerek bulunmadığından, davanın reddine dair hüküm sonucu itibarıyla doğru olduğundan ret gerekçesinin açıklanan şekilde değiştirilerek ve düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HUMK m.438/son).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen şekilde gerekçesi değiştirilmek suretiyle sonucu bakımından doğru olduğundan ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 136.00 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 02.03.2016 (Çrş)