MAHKEMESİ : GEBZE 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/05/2013
NUMARASI : 2011/589-2013/254

Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; davacılara ait üzüm bağına giren davalıya ait koyunların, bağda yayılarak üzümleri yok ettiği ve bağ çubuklarına zarar verdiklerini belirterek, 38.436,70 TL tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili cevabında; jandarma tutanağında davalıya ait hayvanların bağda olduğuna dair tespit bulunmadığını, tanık beyanlarını kabul etmediklerini, civarda başka hayvan sahipleri de bulunduğunu ve hayvan otlattıklarını belirterek, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; zararın davalının koyunları tarafından meydana geldiği yönünde somut ve kuşkudan uzak delil bulunmadığı gerekçe gösterilerek, davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmektedir.
Dosya kapsamından, jandarma olay yeri tespit tutanağı, mahkemece icra edilen keşif sonrası alınan bilirkişi raporuna göre, davacılara ait üzüm bağının koyun ve keçilerin yayılması sonucu zarar gördüğü anlaşılmaktadar.
Keşifle dinlenen davacı tanıklarından M.. ."4 yıldır bağlarda çalıştığını, olay günü bağları gezerken (keşif esnasında ikinci olarak gezdikleri yerde) koyunları gördüğünü ve davalının oğlu E.."ın gelerek hayvanları aldığını, bu nedenle koyunların davalıya ait olduğunu anladığını" tanık Ş.. .. ise; "Olay tarihinde davalının koyunlarının davacıların bağına girdiğini tanık M.."in kendisine söylemesi nedeniyle bildiğini, daha sonrasında da yaptığı olağan kontrollerde birkaç kez koyunların bağlara girdiğini gördüklerini, hayvanların davalıya ait olduğunu davalının çobanının hayvanların başında olmasından dolayı gözlemlediğini, bir keresinde yine davalının oğlunun koyunların başında olduğunu, hayvanları salmaması konusunda uyardığını" beyan etmiştir.
Bu durum karşısında dinlenen tanık anlatımları, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamı dikkate alındığında; davalının hayvanlarının davacıların bağına zarar verdikleri anlaşılmaktadır. Şu durumda, zarar kapsamı belirlenip hüküm altına alınması gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davacının iddiasını kanıtlayamadığından davanın reddine karar verilmiş olması doğru değildir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 08/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.