Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/13470 Esas 2018/22821 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/13470
Karar No: 2018/22821

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/13470 Esas 2018/22821 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın temyizen incelenmesi için başvuru yapılmıştır. Dosyadaki deliller ve kanuni sebeplere dayanarak, tarafların temyiz itirazları reddedilmiştir. Kararda, dava tarihinin yanlış yazılmasının maddi bir hatadan kaynaklandığı ve bozma nedeni olmadığı belirtilmiştir. Ancak, mahkemece kabul edilen alacaklara ilişkin faiz türlerinin hatalı yazıldığına dikkat çekilmiştir. Bu nedenle, hüküm fıkrasının düzeltilerek kabul edilen alacakların yasal faiz veya en yüksek banka mevduat faizi ile ödenmesine karar verilmiştir. Söz konusu kararda, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi uyarınca bir düzeltme kararı verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddesi, yargılama süreçlerinde alınması gereken önlemleri düzenlemektedir.

22. Hukuk Dairesi 2018/13470 E. , 2018/22821 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :... Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava tarihi 23/12/2013 tarihi olmasına rağmen karar başlığında dava tarihinin 26/07/2016 tarihi olarak gösterilmesi mahallinde her zaman düzeltilebilir maddi hataya dayandığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3-Dosya içeriğine göre; Mahkemece kabulüne karar verilen alacaklara ilişkin faiz türüne hükmedilirken "yıllık izin alacağının yasal faiz" " ve "ücret alacağı için mevduata uygulanan en yüksek faiz oranı" yazılması gerekirken kabul edilen her iki alacak kaleminin "esas" faizi ile yazılması hatalı olup, bozma sebebi ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç: Temyiz konusu kararın hüküm fıkrasının 1. bendinin tümünün hükümden çıkarılarak yerine;
“1) Davanın KISMEN KABULÜ ile,
- 3.300,00 TL net yıllık izin ücreti alacağının dava tarihi olan 23.12.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine,
- 3.468,82 TL net ücret alacağının dava tarihi olan 23.12.2013 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine," rakam ve sözcüklerinin yazılarak hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22/10/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.