14. Ceza Dairesi Esas No: 2014/510 Karar No: 2015/4848 Karar Tarihi: 24.03.2015
Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/510 Esas 2015/4848 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada sanık, çocuğa basit cinsel istismarda bulunmak suçlamasıyla mahkum oldu. Ancak, yapılan incelemeler sonucunda sanığın suçun cinsel taciz suçu kapsamında değerlendirilmesi gerektiği belirlendi. Bu nedenle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2 maddesi gereğince lehe olan kanun hükmünün uygulanarak yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Kararda, 6545 sayılı Kanun'un 58-61. maddeleri ve 5237 sayılı Kanun'un 102-105. maddeleri arasındaki farklılıkların da gözetilmesi gerektiği belirtildi.
14. Ceza Dairesi 2014/510 E. , 2015/4848 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı HÜKÜM : Mahkûmiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Sanığın, mağdurelere cinsel organını gösterme şeklindeki eyleminin bedensel temas içermemesi nedeniyle TCK.nın 105. maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının tayininde yanılgıya düşülüp yazılı şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan uygulama yapılarak fazla ceza tayini, Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yeralan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK.nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek, lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın, denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.