Rüşvet almaya ve rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/7135 Esas 2020/4241 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7135
Karar No: 2020/4241
Karar Tarihi: 10.02.2020

Rüşvet almaya ve rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/7135 Esas 2020/4241 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dosyada yer alan mahkeme kararında, sanıkların rüşvet almaya ve rüşvet vermeye teşebbüs suçlarından yargılandıkları ve mahkeme tarafından beraat kararı verildiği belirtiliyor. Mahkeme ayrıca, rüşvet almaya teşebbüs suçunun zarar göreninin İçişleri Bakanlığı olduğunu ve bu sebeple bakanlığın dava ve duruşmalardan haberdar edilmesinin gerektiği, aynı zamanda suçtan zarar görenlerin kanun yollarına başvurma haklarının bulunduğu ifade ediliyor. Mahkeme, sanık müdafinin yokluğunda verilen hükmün tebliğinin eksik olduğunu ve bu eksikliğin giderilmesi gerektiğini vurguluyor. Kararda, dosyada yer alan kanun maddelerine göre İçişleri Bakanlığı'nın zarar gören olarak değerlendirildiği görülmekte olup, bunlar 3628 sayılı Yasa'nın 17 ve 18. maddeleri ile Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 234/1-b ve 260/1. maddeleridir.

5. Ceza Dairesi 2017/7135 E. , 2020/4241 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Rüşvet almaya ve rüşvet vermeye teşebbüs
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında rüşvet almaya ve rüşvet vermeye teşebbüs suçlarından kamu davası açıldığı, 3628 sayılı Yasanın 17 ve 18. maddelerine göre İçişleri Bakanlığının rüşvet almaya teşebbüs suçunun zarar göreni olduğu, bu itibarla CMK"nın 234/1-b maddesi gereğince kovuşturma evresinde sahip olduğu davaya katılma ve öteki haklarını kullanabilmesi için adı geçen Bakanlığın dava ve duruşmalardan haberdar edilmesi gerektiği, diğer yandan aynı Kanunun 260/1. maddesine göre kamu davasından haberdar edilmemiş bulunup da katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş olanların kanun yollarına başvurma haklarının bulunduğu gözetilerek hükmün bildirilmesinin gerektiği, diğer taraftan sanık ... müdafin yokluğunda verilen hükmün kovuşturma evresinde bildirdiği en son adresinden taşındığının belirlenmesi sebebiyle Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre mernis adresine tebliğ edilmesi gerekirken, mernis adresine tebligat çıkarılmadığı nazara alındığında, evvela gerekçeli kararın sanık ... müdafine 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine uygun olarak tebliğ edilmesinden, keza davanın ve hükmün İçişleri Bakanlığına bildirildiğini gösteren bilgi ve belgeler var ise dosya içine konulmasından, aksi halde anılan tebligat noksanlıklarının giderilmesi ile tebellüğ belgelerinin ve verildiği takdirde temyiz ve cevap dilekçelerinin eklenmesinden, hükmün temyiz edilmesi halinde ise bu konuda ek tebliğname düzenlenmesinden sonra iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİNE 10/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.