Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23.11.2010 tarihli ve 2010/7-191-227 sayılı kararında vurgulandığı üzere; hükmün aleyhe bozulması halinde davaya yeniden bakacak mahkeme tarafından sanıktan bozmaya karşı diyeceğinin sorulması, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 326 ve 5271 sayılı CMK"nın 307/2. maddeleri uyarınca zorunludur. Savunma hakkının sınırlandırılamayacağı ilkesine dayanan bu zorunluluk uyarınca, sanığa, bozmada belirtilen ve aleyhinde sonuç doğuracak olan hususlarda beyanda bulunma, kendisini savunma ve bu konudaki kanıtlarını sunma olanağı tanınmalıdır.
İncelenen dosyada, sanık hakkında taksirle yaralama suçundan kurulan 15.07.2011 tarihli beraat hükmünün, katılan vekilinin temyiz istemi üzerine, Dairemizin 08.10.2013 tarihli ve 2013/2701 esas, 2013/23002 karar sayılı bozma ilamı ile “…sanığın hemoroid tedavisine ilişkin olarak teşhis, yöntem ve uygulama konularında kusurunun bulunup bulunmadığı, sanığın uyguladığı hemoroid tedavi yöntemlerinin katılanın rahatsızlığına uygun ve yeterli tedavi biçimi olup olmadığı konularında yeterli mütalaa içermeyen yetersiz bilirkişi raporlarına itibar edilerek, eksik inceleme ile sanık hakkında beraat kararı verilmesi,
Kabule göre de; ...sanığın, katılanın hastalığını teşhis edip, gereken tedaviyi yapması hususunda bir kusurunun bulunup bulunmadığı, zamanında yapılan teşhis ve tedavinin sonucu etkileyip etkilemeyeceği ve sanığa yükletilebilecek bir sorumluluk bulunup bulunmadığının belirlenmesi açısından Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesinden görüş alınması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumun tespit ve tayini yerine eksik soruşturma ve yetersiz gerekçe ile sanık hakkında beraat kararı verilmesi, " nedenine dayalı olarak bozulduğu ve bozmaya uyulmasına karar verildiği halde, bozmanın sanık aleyhine de olması karşısında, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 326/2. maddesine göre sanığın bozma ilamına karşı diyeceklerinin tespiti gerekirken, sanığa duruşma gününü bildirir davetiye tebliğ edilmesi ve sanık müdafiinin beyanlarının alınması ile yetinilerek karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması sonucunu doğuracak şekilde yargılamaya devamla bozmaya karşı diyecekleri sorulmayan sanık hakkında yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 12.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.