2911 sayılı Kanuna Muhalefet - Görevi yaptırmamak için direnme - Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2017/1263 Esas 2017/4117 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : 2911 sayılı Kanuna Muhalefet, Görevi yaptırmamak için direnme, Silahlı terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme
Hüküm : 1-2911 sayılı Kanunun 32/1 ve 33/1 maddelerine aykırılık suçlarından 6352 sayılı Kanunun geçici 1/1 maddesi uyarınca kovuşturmanın ertelenmesi
2- TCK"nın 265/1-3, 53, 3713 sayılı TMK"nın 5/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet
3- TCK"nın 314/3 ve 220/6 maddeleri yollamasıyla 314/2, 220/6, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı TMK"nın 5. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında iddianamede sevk maddeleri arasında yer alan 3713 sayılı Kanunun 7/2. maddesine muhalefet suçu yönünden hüküm kurulmadığı belirlenmekle zamanaşımı süresi içinde bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
1- 2911 sayılı Kanunun 32/1 ve 33/1. maddelerine muhalefet suçlarından kurulan hükmün incelenmesinde;
6352 sayılı Kanunun geçici 1. maddesinin 1. fıkrasına göre verilen kovuşturmanın ertelenmesine ilişkin karar anılan maddenin 4. fıkrası ile CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası 2. cümlesi hükmü karşısında durma kararı niteliğinde itiraza tabi olup CMK"nın 223/1. maddesinde sayılan hüküm niteliğindeki kararlardan olmadığından, temyiz incelemesine yer olmadığına, gereğinin itiraz merciince yapılmak üzere dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2-Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,
Güvenlik güçlerine TCK"nın 6/f maddesi kapsamında silahtan sayılan taş atarak direnen sanık hakkında TCK"nın 265/1-3. maddesi uyarınca tayin olunan cezanın anılan maddenin 4. fıkrası uyarınca artırılmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3- Terör örgütüne üye olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde ise;
Yapılan UYAP sorgulamasında, sanık hakkında Diyarbakır Cumhuriyet Başsavcılığının 10.02.2012 tarihli iddianamesi ile 24.06.2011 günlü eylemlerine ilişkin TCK"nın 314/3 ve 220/6 maddesi yollaması ile TCK"nın 314/2. maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile kamu davası açıldığı ve sanığın mahkumiyetine dair Diyarbakır 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 25.07.2013 tarih 2013/229 E. 2013/393 K. sayılı kararının Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 17.02.2014 tarihli kararı ile onanarak kesinleştiği anlaşılmakla, söz konusu dosyanın onaylı örneğinin denetime olanak verilecek şekilde getirtirilerek hukuki ve fiili kesinti gerçekleşinceye kadar olan eylemlerin bir kez örgüt üyesi olmamakla birlikte örgüt adına suç işleme suçunu oluşturacağı da nazara alınarak, bu husus kesin olarak saptandıktan sonra sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 22.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.