Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/2907 Esas 2018/8092 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2,50/1-a,52/2-4 maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde idaresindeki aracı ile seyir halindeyken kırmızı ışık kuralına riayet etmeyerek kontrollü kavşakta yeşil ışıkta geçen araca saat 05.45 sıralarında çarparak kaza yapan ve saat 06.10 sıralarında sağlık kuruluşunda yapılan alkol muayenesinde 0.32 promil alkollü olduğu tespit edilen sanık hakkında her ne kadar alkollü araç kullanarak trafiği tehlikeye sokma suçundan dava açılmış ve mahkemece sanık hakkında TCK"nın 179/3-2 maddesi gereğince alkollü araç kullanma suçundan ceza verilmiş ise de, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 48/7. maddesinde yer alan, “hususi otomobil sürücüleri bakımından 0.50 promilin, diğer araç sürücüleri bakımından 0.20 promilin üzerinde alkollü olan sürücülerin trafik kazasına sebebiyet vermesi halinde, ayrıca Türk Ceza Kanununun ilgili hükümleri uygulanır” şeklindeki düzenleme gereğince ve dosya kapsamından, sanıkta tespit edilen alkol miktarı itibarıyla güvenli sürüş yeteneğini kaybettirdiğinden söz edilemeyeceği, belirtilen alkol derecesinin güvenli sürüş yeteneğini kaybettirdiğine dair bir bulgu ya da sanığın dışa yansıyan davranışları ile ilgili bir tespitin bulunmaması ile sanığın savunmasının aksine delil bulunmaması ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunun yasal unsurları oluşmadığından sanığın beraatine karar verilmesi gerekirken, oluşa ve dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçelere dayanılarak yazılı şekilde mahkûmiyet hükmü kurulması
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 12.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.