11. Hukuk Dairesi Esas No: 2015/7704 Karar No: 2016/1335 Karar Tarihi: 11.02.2016
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2015/7704 Esas 2016/1335 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2015/7704 E. , 2016/1335 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ .
Taraflar arasında görülen davada.... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 29/05/2014 gün ve 2013/260 - 2014/105 sayılı kararı onayan Daire"nin 16/01/2015 gün ve 2014/15505 - 2015/488 sayılı kararı davacı vekili tarafından karar düzeltmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü: Davacı vekili, müvekkilinin 1961 yılından beri gıda sektöründe faaliyet gösterdiğini,10.03.2000 tarih ve 2000/04524 sayılı 29, 30 ve 32. sınıflardaki emtialar için tescil olunan "..." markası ve 14.06.2007 tarihli 2007/32835 kod numaralı 29, 30 ve 32. sınıflarda tescilli "..." markalarının sahibi olduğunu, davalı ..."in, 2011/47185 sayılı ve "......" ibaresinin 05, ve 29. sınıftaki emtialar açısından tescil edilmesi istemi ile başvuruda bulunduğunu, Resmi Marka Bülteni’nde yapılan yayın üzerine, müvekkilinin başvuruya itiraz ettiğini, Markalar Dairesi Başkanlığı’nca itirazın reddine karar verildiğini, bu karara yapılan itirazın da nihai olarak YİDK’nun 2013-M-5364 sayılı kararıyla reddedildiğini, oysa markaların ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğunu, davalı şirketin kötü niyetli olduğunu, müvekkili markasının tescilli olduğu emtialar ile tescil edilmek istenen markanın tescil edileceği emtia sınıflarının ve markaların benzerliği nedeniyle 556 sayılı KHK’nın 8/l(b) maddesi bağlamında iltibasın bulunduğunu ileri sürerek, TPE YİDK’nun 2013-M-5364 sayılı kararının iptali ile tescili halinde markanın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuşlardır. Mahkemece, davanın reddine dair verilen karar davacı vekilinin temyizi üzerine Dairemizce onanmıştır. Davacı vekili bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur. Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin HUMK’nın 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK’nın 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 03,20 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK"nın 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 265,00 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyenden alınarak hazineye gelir kaydedilmesine, 11/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.