Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2014/6178 Esas 2014/6973 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I
MAHKEMESİ : İSTANBUL 8. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/11/2013
NUMARASI : 2012/457-2013/541

Taraflar arasında görülen alacak davasının yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı vekili dilekçesinde; davalının Vakıflar Genel Müdürlüğünün kadrolu avukatı olduğunu, davacı kurum lehine sonuçlanan dava ve icra takiplerinden dolayı karşı taraftan tahsil edilerek emanet hesaplarına yatırılan avukat ücretlerinden, davalıya yasaların belirlediği limitlerin üstünde ödeme yapıldığını, bu paranın davalıya yersiz olarak ödendiğini ileri sürerek fazla ödendiği tespit edilen 17.528,52 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı cevap dilekçesinde; fazla ödemelerin geri alınması için gerekli dava açma süresinin geçtiğini belirterek zamanaşımı ve hak düşürücü itirazında bulunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; yapılan işlemin şart tasarruf olup idarenin, yanlış şart tasarrufunu ancak iptal davası açma süresi içinde geri alabileceği, bu süreler geçtikten sonra yanlış tasarrufun geriye yürür şekilde geri alınamayacağı, BK.md. 66 gereğince bir yıllık zamanaşımı süresinin geçmiş olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı vekili tarafından temyizi üzerine; Dairemizin, 26.01.2012 tarih ve 2011/19292 Esas- 2012/1783 Karar sayılı ilamı ile "Sebepsiz zenginleşmede zamanaşımı başlangıcı BK.mad.66 uyarınca sebepsiz verme ya da sebepsiz zenginleşmeyi ödeme tarihi değil, zarar görenin verdiğini geri almaya hakkı olduğuna ıttıla tarihidir. Resmi kuruluşlarda bu zamanaşımı başlangıcı dava açmak üzere emir vermeye yetkili makamın öğrenme tarihidir. Davacı kurum açısından ise, yetkili makam dava açması için emir vermek üzere görevlendirilmiş kişinin dava açması için "olur" verildiği tarihtir. Mahkemece, Vakıflar
Genel Müdürlüğünün 23/10/2003 tarihli yazısı ile başlayan ödeme tarihlerinin zamanaşımının başlangıcına esas alınması usul ve yasaya aykırıdır." gerekçesiyle mahkeme kararı bozulmuştur.
Mahkemece, bozmaya uyularak, yeniden yapılan yargılama sonucunda; davacı alacağı yargılama aşamasında idarenin mahsubu ile ödenmiş olduğundan, karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde; 17.528.52 TL alacağın; fazla ödemenin yapıldığı tarihlerden itibaren işleyecek faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir. 25.06.2013 tarihli celsede ise; "... Davalıdan hem birinci hem de ikinci bölge müdürlüğünden alacağımızın üzerinde toplam 21.943.79 TL alacak mahsup edilmiştir. Davadaki talebimizden bu miktar fazladır, vergisi de dahil olmak üzere tüm alacağımız mahsup edilmiştir. Alacağımız olarak faiz ve mahkeme masrafları kalmıştır, bu yönüyle karar verilmesini talep ediyorum." dediği görülmüştür.
Mahkemece, davacı tarafın faiz talebi ile ilgili olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiştir. Bu durum, HMK"nun 297/2. maddesine (HUMK"nun 388. maddesine) aykırılık teşkil ettiğinden, doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.